gece güneşi

Benim

Ve büyür gözlerimde güvercin güzelliğin

Sonra bıkıp usanmadan sabahlara dek

Biri durur kapında korkulu ürkek...

O duran benim.

Bir gölge gibi düştüm ardına yıllardan beri

Sordum seni şehir şehir

Şimdi her gece yarısı rüzgâr değildir

Pencerene vuran benim.

Bir gün bölerse uykunu bir saat çıngırağı

Birdenbire yatağından kalkıp oturma

Öyle korkulu gözlerle etrafına bakınma

Saatleri kuran benim.

Senin bir suçun yok kabahat bende

Bitsin bu kıskançlık gayrı diyerek,

Boy verdiğin aynaları istemeyerek

Tekrar tekrar kıran benim.

Bir ceylan gibi durma artık gecenin ortasında

Ceylan gibi bakma oraya

Seni bir beyaz duvağa, altın halkaya...

Duyuran benim.

Kolay kolay unutulmaz adına yaktığım türküler

Kapanmaz yüreğime açtığın yara.

Her akşam saçlarını karanlıklara...

Savuran benim.

Yavuz Bülent Bakiler

bu konu üzerinde fazla durulmasının tek nedeni örneklerinin çok olması.Üstad ın attım dediği şiirlerin bazı kesimler tarafından kullanılması ve sanki kendisiyle çelişiyormuş izlenimi verilmeye çalışılması.Üstad ın farklı tanıtılmaya çalışılması.o yüzden en azından benim verdiğim tepkiyi sadece size olduğunu düşünmeyin ama bu konu hakkında başka birşey yazılmaması en mantıklısı galiba.

Selamlar,

 

Tabi efendim ne demek, İsteyin yeter ki :)

Size 18 hariç istediğiniz herhangi bir cüzü verebilirim.

 

Dua ve muhabbetle...

o zamaaaaaaaaaaaaaaaan 20 yi aldım gitti :rolleyes:

sonuçta n.fazıl 'ın şiiri değil mi bu.

hayır efendim değildir.Üstad ın çöpe attığım dediklerine onun şiiri diye paylaşamazsınız.o şiiri sevmenize tabi ki bir itirazım olamaz.ama sadece şiir demelisiniz yani bu forumda olduğu gibi başka yerlerde de Üstad ın şiiri diyemezsiniz.belki de sizin için şairi meçhul sevdiğiniz bir şiir olabilir ama Üstad a maledilemez.o yüzden bu şiir sonuçta Üstad ın değildir...

ramazan ayının sonuna kadar vaktimiz var cümlesinden kolay kolay yeni bir hatim olmaz ve bir cüz alıp sevaba ortak olma şansı doğmaz hissine kapıldım.O yüzden SİTARE kardeşimden okunması beklenen cüzlerden bir tanesini Allah'ın emriyle isticektim :) imkanı mümkünatı var mı acaba :rolleyes:

Genel kanı görmesede ben kendimce başyapıt olarak kabul ediyorum bu şiiri. Beğendiğim şiirler arasındadır. Üstadın neden daha sonra bu şiiri reddettiğini öğrenebilir miyim?

bakın size Üstad cevap versin alıntıyı çile eserinin ön sözünden yapıyorum

"Bir yanda belli başlı bir sanat anlayışından tüten şiirler,bir yanda,bu sanat anlayışının tüttürdüğü şiir mefküresi...bir yanda yemişin içindeki lezzet,bir yanda yemişin dışandaki lezzet reçetesi...

.........

Bu son şeklin üç basamağı"Sonsuzluk Kervanı", "Çile",ve "Şiirlerim" adıyle 1955,1962 ve 1969'da çıkan kitaplardan evvelki üç eserim(Örümcek Ağı, Kaldırımlar, Ben ve Ötesi), memleketimizde nasıl görülmüş ve gösterilmiş olursa olsun - o vakitler Allah'a bağlılığım belli olmadığı icin göklere çıkarıldım- küçük ve kifayetsiz davranışlardı.Onları yirmi yıl sonra takip eden "Sonsuzluk Kervanı" ise bircok bakımdan beni ifadelendiremedi.O zaman en eski eserleri, mahzun ve mahpus keyfiyetlerinden, kemmiyetlerine, şekillerine ve tertiplerine kadar ana kitabımda özleştirmeyi onlarda bağlı olduğum unsurları öbürlerinde süzmeyi, ayıklamayı, düzeltmeyi ve yenileriyle bir arada bütünleştirmeyi dilemiştim.Eskilerden birçoğunu atmak ve onlarda bağımı koparmak istemiş ve demiştim ki:

-Mal sahibi bensem,bunları istemediğim, tanımadığım ve çöplüğe attığım bilinsin...Attıklarım, aldıklarımdan çok olan eski şiirlerimi yenileriyle demetledikten ve bu kitapta derledikten sonra meydana gelen şu kadar parça şiir, şu ana kadar şairliğimin tam ve eksiksiz kadrosu oluyor.İşte şiir kitabım,bu,hepsi bu kadar ;ve bu kitaba gelinceye dek başka hiçbir şiir, bana, adıma ve ruhuma mal edilemez."

eğer şimdi hala soruma cevap bulamadım derseniz size sakin bir kafayla olabildiğiniz kadar objektif bir şekilde çileyi baştan sona okumanızı tavsiye ederim(bu şiiri Üstadın başyapıtlarından diye nitelendirebildiğiniz için çileyi okumadığınız sonucuna vardım.şayet okuyup da böyle bir düşünceye kapılabiliyorsanız onun yorumu başka olur ve malesef yapılabilecek birşey yoktur )

Zaman

Susarak anlattım bütün gizliyi

Sakladım duygumu ben konuşarak

Bir acı tarlası sessiz yüzünde

Aşkı yürürlüğe koyma savaşı

İçimde bir düzen kaynaşmaktadır

Büyük ve çekingen bakışlarından

En iyi anlatış artık susmaktır

Anladım bunu ben seni bilince

Gel denize yaslan yalnız denize

Sırrını denizler taşır insanın

Zaman bir hızdir ve yıldızdır akan

Esneyen günler ve gece üstünden

Bir uyku bölmezse anılarımı

Korkarım çıldırtır bu hayal beni

Gözlerin ne kadar İstanbul öyle

Sebiller uçuşur parmaklarında

Ortak günlerimiz tarih şöleni

Saçlarında sayfa sayfa güneşi

İçimde bir sergi var portrelerin

Hayalim heryerde kavrar gölgeni

Aşka ve tabiata ulaştır bizi

Gel kurtar bu şehrin gürültüsünden

Terketme n'olursun bir eşya gibi

Ölümsüz bir hasret yaşarken bende

Vurulmuş bir geyiktir sensiz zamanlar

İçimin ormanı bir yangın yeri

Bir uyku bölmezse anılarımı

Korkarım çıldırtır bu hayal beni

Istırap varoluş şartımız oldu

Esef etme yasım karaymış diye

Bir yanım vahşidir ürkütür seni

Aykırı düşerim sulhçulüğüne

Bir gün deli gibi sarsarak seni

Göklerin yolunu sorabilirim

Başımı taşlara vurabilirim

Aklımdan çıkarsa anılarımız

Paramparçayım gel sen onar beni

Topla aynalardan eski gölgemi

Göçebe ömrümü bağla zamana

Dağılsın içimin karıncaları

Bir uyku bölmezse anılarımı

Korkarım çıldırtır bu hayal beni

Mehmet Akif İnan

Sensin

Özgürlük menşurum kanatlarından

Toprağım devletim bayrağım sensin

Maddemsin mânamsın varım yoğumsun

Ufkumsun yakınım uzağım sensin

Göklerim yerlerim dağım denizim

Yanım yönüm solum ve sağım sensin

Annem babam atam kardeşim yavrum

Evim barkım bahçem ve bağım sensin

Övüncüm şerefim sözüm şiirim

Saklım gizlim köşem bucağım sensin

Seslerin kalbimin dudaklarında

Zamanım dönemim ve çağım sensin

Ümidim cihadım şafağım sende

Hicretim menzilim durağım sensin

Seninle olmaktır ahdım yeminim

Ordum emirim ve otağım sensin

Mehmet Akif İnan

Seni Yazdım Ebem Kuşaklarına

seni yaşadıktan sonra anladım

bana sensin mahşer nuru, kol-kanat

içimde şahlanıp duran huysuz at

dizginsiz gemsiz değil!

unuttum gözyaşı döken kadını

ördüm gerçek aşkın ruh mihrabını

bir yay gibi gerdim göğe adını

gönül kubbem artık alemsiz değil!

benim neme gerek yıldız, dolunay

rahatlığa paydos, çileye hayhay

ne kuştüyü yatak ne ruhsuz saray

günlerim İbrahim Etem'siz değil!

açılın açılın kalabalıklar

içerim zemheri, dışarım bahar

bir alev halinde geçtiğim yollar

Hallac-ı Mansur'suz, Keremsiz değil!

uzakların daha uzaklarına

büyük zaferlerin nur tabakalarına

seni yazdım ebemkuşaklarına

ellerim çaresiz, kalemsiz değil!

evet gerçekten çok güzel şeyler çıkacak bence de :rolleyes:

benim ablamla aramda 13 ay var.birde ablamın sütüne el koymuş olduğum düşünülürse o benden daha ufak tefek.yani o zamanlar uzaktan bakınca ikiz gibiymişiz.annemde bizimle ilgili herşeyle çok ilgilenirmiş.özene bözene giydirir süslermiş ama ben annem yanımızdan gider gitmez önce kendi saçımı bozarmışım sonra hızımı alamaz sessiz sakin ve bir o kadar kıyafetine dikkat eden narin ablamın saçını bozar tokasını çıkartır eline verirmişim.tabi ablam ağlaya ağlaya elinde tokasıyla annemin yanına gidermiş:(

valla ne yapsam hakkını ödeyemem canım ablamın :)

TAŞI DELEN SUYUN KUVVETİ DEĞİL, DAMLALARIN SÜREKLİLİĞİDİR...

Ana gibi yâr olmaz, İstanbul gibi diyar;

Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyar...

aaaaaaaaah aaaaaaaaah :rolleyes:

Gözlerin

Ruhumda gizli bir emel mi arar

Gözlerime bakıp dalan gözlerin?

Aklıma gelmedik bilmece sorar

Beni hülyalara salan gözlerin!

Nigâhın gönlüme - ey peri-peyker!-

Leyâl-i hasretin hüznünü döker;

Karanlık gibi yığılır çöker

İçime yer edip kalan gözlerin!

Huzurunda ba'zan benliğim erir,

Tavrın hulûsumdan şüphe gösterir,

Ba'zan da ne olmaz ümitler verir

Sabr u karârımı alan gözlerin!

Gamzende zâhir, ey ömrümün varı!

Füsûn-ı hüsnünün bütün esrarı,

Neşr eder âleme reng-i bahârı

Koyu menekşeye çalan gözlerin!

Sihirdir, şüphesiz, bütün bu şeyler;

Bakışın zihnimi perişan eyler,

Bana aşk elinden efsâne söyler,

Aşka inanmayan yalan gözlerin

bulunsun istedim :rolleyes:

Nerdesin, şevketli Sultan Hamid Han

Feryadım varır mı barigahına?

Ölüm uykusunndan bir lahza uyan

Şu nankör... bak günahına

Tarihler ismini andığı zaman

Sana hak verecek hey koca Sultan

Bizdik utanmadan iftira atan

Asrın en siyasi Padişahına

Divane sen değil,meğer bizmişiz

Bir çürük ipliğe hülya dizmişiz

Sade deli değil,edepsizmişiz

Tükürdük atalar kıblegahına

Sonra,cinsi bozuk,ahlakı fena

Bir sürü türedi,girdi meydana

Nerden çıktı bunca veled-i zina?

Yuh olsun bunların hem ervahına.

BİR ADIN KALMALI...

bir adın kalmalı geriye

bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

aynaların ardında sır

yalnızlığın peşinde kuvvet

evet nihayet

bir adın kalmalı geriye

bir de o kahreden gurbet

sen say ki

ben hiç ağlamadım

hiç ateşe tutmadım yüreğimi

geceleri, koynuma almadım ihaneti

ve say ki

bütün şiirler gözlerini

bütün şarkılar saçlarını söylemedi

hele nihavent

hele buselik hiç geçmedi fikrimden

ve hiç gitmedi

bir topak kan gibi adın

içimin nehirlerinden

evet yangın

evet salaş yalvarmanın korkusunda talan

evet kaybetmenin o zehirli buğusu

evet nisyan

evet kahrolmuş sayfaların arasında adın

sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı

bu sevda biraz nadan

biraz da hıçkırık tadı

pencere önü menekşelerinde her akşam

dağlar sonra oynadı yerinden

ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca

sen say ki

yerin dibine geçti

geçmeyesi sevdam

ve ben seni sevdiğim zaman

bu şehre yağmurlar yağdı

yani ben seni sevdiğim zaman

ayrılık kurşun kadar ağır

gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın

yine de bir adın kalmalı geriye

bütün kırılmış şeylerin nihayetinde

aynaların ardında sır

yalnızlığın peşinde kuvvet

evet nihayet

bir adın kalmalı geriye

bir de o kahreden gurbet

beni affet

Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç

SENSİZ KALAN BU ŞEHİR

Sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istedim

Mavi bir aleve dönüştürdün kalbimi bir anda

Tutuşturmak istedim

Beni böyle umarsız bırakıp gittiğin

Zalim bu şehri yakamadım

Gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında

İnanılmaz güzel bakıyordu gözlerime hafif ıslak

En özel en bilinmeyen türleri açmıştı papatyaların

Hatıralarınla titriyordu içim

Kuşlar kanatıyordu gönlümü

Gri bulutlar geçiyordu göğümden

Anlamak üzreydim Neronun Romayı neden yaktığını

Karanlık bir koridor açıldı önümde anlayamadım

Yenik düşmüş bir Napolyon kadar mutsuzdum aslında

İntihara kalkışan Hitler kadar çaresiz

Yakmak üzreydim ki bu şehri

Hatıraların içli bir yağmur gibi boşandı üzerime

Kediler geçti birden kavşaklarından şehrin

Acı acı miyavladılar gözlerime baktılar

Kızgındılar kırgındılar

Onlarda tutulmuşlar anladım sana bendeki kadar

Onlarda terk ettiğin bu şehri çaresiz yakmak istiyorlar

Yakamıyorlar

Saçların dikildi karşıma bir sokak köşesinde

Her telinde parmaklarımın izleri parlıyordu

Benzersiz kokunu alıyordu kıvrımlarından rüzgar

Gözleri doluyordu saçlarına bakan kedilerin

Her biri bir kenarda darmadağın

Çömelip kalıyordu yutkunuyordu

Rengi kaçıyordu pencerelerde perdelerin

Nereye yürüdüysen bakışın, duruşun, sesin

Anladım söndürmeliyim tutuşan yüreğimi

Kendimi yakmış olurum yakarsam bu şehri

Çünkü sen her şeyinle bendesin

Sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istedim

Desem Ki

Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır

Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor

Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini

Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim

Senden kopardım çiçeklerin en solmazını

Toprakların en bereketlisini sende sürdüm

Sende tattım yemişlerin cümlesini

Desem ki sen benim için,

Hava kadar lazım,

Ekmek kadar mübarek,

Su gibi aziz bir şeysin;

Nimettensin, nimettensin.

Desem ki...

İnan bana sevgilim inan

Evimde şenliksin, bahçemde bahar;

Ve soframda en eski şarap.

Ben sende yaşıyorum,

Sen bende hüküm sürmektesin.

Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,

Rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber.

Günlerden sonra bir gün,

Şayet sesimi fark edemezsen

Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden,

Bil ki ölmüşüm.

Fakat yine üzülme müsterih ol

Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini

Ve neden sonra

Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede

Hatırla ki mahşer günüdür

Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum

Ölümden Sonra

Öldük, ölümden bir şeyler umarak.

Bir büyük boşlukta bozuldu büyü.

Nasıl hatırlamazsın o türküyü,

Gök parçası, dal demeti, kuş tüyü,

Alıştığımız bir şeydi yaşamak.

Şimdi o dünyadan hiç bir haber yok;

Yok bizi arayan, soran kimsemiz.

Öylesine karanlık ki gecemiz

Ha olmuş, ha olmamış penceremiz;

Akar suda aksimizden eser yok

BEBEĞE İHTAR

.....

Arı peteğinde ağulu bal var

Kaçıp kurtulmaya ne yön, ne yol var

Sıkıver dişini, annene yalvar

Buradan rahattır orda beklemek

Beş sene dolmadan doğma ha bebek.

Kurtlar sülük oldu, sıyrıldı posttan

Kaçan kurtuluyor, ahbaptan dosttan

Değişti bahçıvan, bozuldu bostan,

Hıyarlar acıdır, karpuzlar kelek

Beş sene dolmadan doğma ha bebek.

Vaziyet bambaşka vaziyet oldu

Yaşamak işkence, eziyet oldu

Dalkavukluk üstün meziyet oldu.

Sanatkârlar sansar, dâhiler şebek

Sözümü dinlersen hiç doğma bebek.

ARTIK İLGİLENMİYORUM SENİNLE

Bunca yıkılmış dağlar üstüne

Kalbimin kanını buharlaştırdı gözlerin

Oysa kaç güvercin havalanmıştı içimden

Konarak pervazlarına gülüşlerinin

Kaç mermi sıyırmıştı ruhumu

Acımasız yürüyüşlerinin mevzilerinde

Dayanmıştım

Ağlamıştım saatlerce parçalanan düşlerime

Ta ki sevgilim

Kızaran bir gök bulutu

Ölümü

Bir yıldırımla düşürdüğün ana değin

Kalbimin haritasına

Artık ilgilenmiyorum seninle

Demiştin barut kokan kelimelerle

Demiştin de hayat ölü bir bıldırcın gibi

Tutuşup yanmıştı yanan bir tahta içinde

Tarla küllerle dolu, ortasında yumurta

Çatladıkça yeniden doğuruyor kanımdan

Fışkıran harflerle kalbim olan cümleyi:

Ben ancak bir tarih kitabı kadar

İlgileniyorum seninle...

cordoba cami :rolleyes: ama şimdi kilise olarak kullanılıyormuş :)

ben tebdil-i konuda ferahlık vardır diye düşünüyorum.o yüzden Üstad'ın sitesinde (benim için) eğlenceli sıfatına layık bir konunun olması çok güzel.ayrıca her ne kadar ciddi işlerle uğraşmak güzel ve sonuna kadar gerekli olsa da yüz kaslarımız açısından düşünürsek: arada bir ciddi ifade dışında gülümseme için bir birlikte çalışma işine girmelerinin yararlı olacağı kanaatindeyim :rolleyes: az önce minareye kılıf uydurma işinde pik yaptım galiba :)

velhasıl abdülhamid in ne havamı gördüğünü anlayamamış olma duygusu içerisinde,reyhan kardeşimin son yazdıklarını kendime rehber edinerek yeni bir en daha ekliyorum

en eli ve gönlü bol : reyhan :(

NFK-Fan a teşekkürlerimi sunduktan sonra bahsettiğim kısmı hemen sizinle paylaşıyorum :rolleyes:

ORUÇ

Kâfir - Bakın, ben namaza itiraz ettim ama, oruca hiçbir diyeceğim yok! Hattâ onun bir faydasına kaniim!

Mümin - Biz, sizin gibilerin zemlerini asılsız bulduğumuz kadar, medihlerini de esassız buluruz. Söyleyin bakalım, sizce neymiş orucun faydası?

Kâfir - Sıhhati düzeltmesi... Bütün bir yıl abur cuburla dolmuş mideleri tasfiye etmesi...

Mümin - Gördünüz mü? Sizin oruçta kabul ettiğiniz bu fazilet, onun namütenahi değerlerinden belki en küçüğüdür. Halbuki siz bu noktayı, orucun yegâne meziyeti diye görüyorsunuz. İşte onun için sizin medihlerinize kıymet verilemez.

Kâfir - Bu ne taassup yahu?

Mümin - Her sağlam ve tezatsız tavır, sizin gibilere taassup gibi gelir. Evet, biz sizin medihlerinizi de benimsemeyiz! Namaz için "iyi bir spordur" diyen niceleri var... Halbuki namazın vücuda verdiği bedenî terbiye kıymeti, onun faziletleri içinde, mülâhazasına bile yer olmayan bir değer... Gaye sadece ibadet... Bu gaye etrafında, insanın, düşünmeden elde ettiği daha nice kazanç olabilir. Ama bu kazançlardan hiçbirinin, aslî gaye önünde ismi geçemez. Kâfir - Orucun sıhhati düzelttiğini söylemek kabahat mı?

Mümin - Asla! Fakat aslî gayeyi daima ibadet bildikten sonra... Orucun sıhhati düzelttiği o kadar aşikârdır ki, ana gaye yerine gelirken bu mesut neticeyi görmemek de mümkün değildir. Orucun başlıca fazileti, aslî gaye daima ibadet olmak şartiyle, nefs mücadelesi, nefsi yenmek, baskı altına almak borcu...

Kâfir - Sizi dinledikçe Müslümanlığın ne zor ve pahalı şey olduğuna dikkât ediyorum!

Mümin - Ben de sizi dinledikçe, küfrün ne kolay ve ne ucuz kazanıldığını görüyorum! Halbuki Müslümanlık, zor içinde en kolay, pahalılık içinde de bedava olan kurtuluş çaresidir.

elinde üstadın mümin-kafir kitabı olan var mı acaba??? kütüphaneye bu ara gidebilseydim kendim alıp yazardım ama uzun sürer.eğer elinde olan varsa üstadın namazın orucun dini vecibelerin sağlığa yararı hakkındaki yorumlarını bizlerle paylaşabilir mi acaba???

çok eğlenceli birşey bu ya :D en çok 76,703 yapabildim ama zaman artttıkça daha eğlenceli oluyor :(