vecd_

Çileler

Minibüslerin arkasına seni ben yazdım

Gözlerimin nasıl sev dediğini

Sensiz bu dünyanın batması gerektiğini

Hor görsende garibi

Bir teselli vermeni ben istedim

Bahtıma takılan bir karaçalı gibi

Gönlümü tozduman bıraktığımı

Bağrımdaki ateşi yakıp gittiğin günden beri

Batıyor gönlümde bir akşam güneşi

 

Minibüslerin arkasına seni ben yazdım

Ben yazdım sevrek ayrılalım

Ben yazdım

Cennet gözlüm ben yazdım

Ben sabahsız gecelerin kucağında bir çilekeş

Gönlüme vazgeç demişim

Vazgeçmemiş bu aşktan

Kabahat seni sevende biliyorum

Elimde bir kandil dolanıyorum

Eğer aşka bir ceza verebilseydim

Onun da benim gibi sevmesini isterdim

 

Minibüslerin arkasına seni ben yazdım

Bunca yıl habersiz yaşadım seninle

Hep seninle yaşadım öldü deselerde

Aşkından öldüğümü bilmesende

Belki biraz üzülüp kim desende

Gel gör şu halimi bir teselli ver

Sevenler mesud olmaz derlerdi inanmazdım

Şimdi mesud değilim bilseydim bağlanmazdım

Biliyorum ben eski halimle daha mesuddum

Dediğin gibi olsun hadi severek ayrılalım

Ama otur son kez masaya göğsümüzü yumruklayalım.

 

Bitmedi mi bitmedi mi çekilen işkence?

Volkan misali tüten parçalanan gönlümle

Ekilen biçilmezken kısacık ömrümüzde

Değer verdiklerimiz gülerken halimize

Hangi gaye

Hangi amaç

hangi ümit yaşatır?

Katmerlenmiş çilelere

Hangi vücut dayansın?

Gören göze güzel, çirkin hepsi bir;

Aşıklara cennet, cehennem, hepsi bir;

Ermiş ha çul giymiş, ha atlas;

Yün yastık, taş yastık, seven başa hepsi bir.

İçimde

duygular vardı ve onun ellerinin sıcaklığıyla sonsuza kadar yanabilir,

götürdüğü yere her gün yeniden gidebilirdim. Var idim, ama ne idim;

anlayamıyordum. Gelişimini tamamlıyamamış organizmalar, küveze konulmuş

bebekler gibiydim; ama çok çabuk büyüyordum.

( Babil'de aşk İstanbul'da Ölüm / İskender PALA )

ÇaresizLik Nedir ßiLir Misin ? DediLer , ßişeyi ßiLmekten İLk Defa Nefret Ettim..!

‎"Biz çocukken;yollar bozuk, Ziller bozuk, Paralar bozuktu ama adamlar sağlamdı"...

Bi insan aşık olursa, kıskanır, bağırır, kısıtlar, hesap sorar, sahiplenir. Ama anlayana işte ♥ ♥

2 acı biber evlenirse ne olur?

-acıların cocuğu olur :)

 

Her hakkı saklıymış. Bende de bunca Hakkı nerede diyordum.:)

 

- Geçen gün bi lambaya çarptım.

+ Ee ?

- İçinden cin çıktı ve bişey dilememi söyledi .

+ Ne diledin !?

- Özür diledim. Sonuçta ben çarptım dimi ?

 

 

Grip dinlenmeyi severmiş her sevdiğinide yaprsak bu seferde gitmek istemez

 

Cin Ali cindir mindir ama iyi çocuktur

 

İstanbul u dinliyorum gözlerim kapalı gözümü bi açıyorum cüzdanım yok

aleyküm selam hoşgeldin kardeşim .

Yağmur sonrası karanlıkta bir şehir

İçinde ben.

Şarkılar çalıyor taksilerin teyibinden

Giderken sen…

Tüyleri ıslak kuşlar su içiyorlar çeşmelerden

Kimsenin umrunda değiliz,

Ne aşk

Ne ben.

Bir şey olmamış,bir yerinden vurulmamış gibidir şehir.

Her gidiş niye birbirine benzer.

Arabaların camlarını siler tinerci çocuklar

Bir sigara parasına ömrümü anlatırım

Belki onlar dinler

Çekip gidişin hangi şarkıya benzer

Bulup çıkarırız karanlıkta bir şehrin içinden

Çocuklarla beraber

Neden kimsenin umrunda değiliz

Neden

Ne aşk

Ne ben

Islık çalmayı bilseydim

Birazda kahretmeyi

Hayır aç değilim diyebilmeyi

Canım istemiyorlarla çekip gitmeyi

Denizi seyretmeyi kıyıdan

Martılardan dilek tutmayı becerebilseydim

Belki kolay olurdu sensizlik

Belki benide alırdı koynuna hasretin derin boşluğu.

Yapabilseydim,kapıyı ardından ben kapayabilseydim

Camlara vurabilseydim öfkesini sensizliğin

Kırıp dökebilseydim senin gibi

Birde ayrılığı sevseydim olurdu sanki.

Şu senin gidişin biraz üzmeliydi yağmur sonrası bu şehri

Elimi tutmalıydı beyoğlu

Koluma girmeliydi üsküdar

Geçer demeliydi bakinin kahvesi

Sinema afişleri gönlümü almalıydı

Göz kırpmalıydı fatihin ana caddesi

En azından kadıköy biraz ağlamalıydı

Olur demeliydi galata

Samatya yanımda yürümeliydi tren raylarıyla

Saçlarımı okşamalıydı kasımpaşa

Aşk böyledir demeliydi bakırköy mesela

Yüzüme rüzgarını sürmeliydi eyüp sultan

Eminönü oturmaya gelmeliydi bütün kuşlarıyla

Tophane demli bir çay söylemeliydi en kırılgan anımda.

Yağmur sonrası bu şehri kolkola geçmeliydim bütün arkadaşlarla

Bir şiir yazabilmek için kocaman yalnızlığa

Bunun için isterdim bu şehri yanımda

Yağmur sonrası karanlıkta bir şehir

İçinde ben

Şarkılar çalıyor taksilerin teyibinden

Giderken sen…

Yine ol mah benim aldı kararım bu gece

Çıkacaktır feleğe nale-i zarım bu gece

 

Var idi subh visaline Fuzuli ümmid

Çıkmasa hasret ile can-ı figanım bu gece

 

Ağlarsın

Kırdığın kadehte kalan ömrümden,

Ağlarsın içtiğin yılları bilsen.

Hicrinle sararıp solan ömrümden,

Ağlarsın biçtiğin dalları bilsen.

 

Sefiller gücünü bende sınadı,

Kimi kaçık dedi, kimi bunadı;

Berdûş eleştirdi, sarhoş kınadı,

Ağlarsın düştüğüm dilleri bilsen.

 

Ar ettim sakladım uğraşlarımı,

Haberdâr etmedim sırdaşlarımı.

Gizlemek isterken gözyaşlarımı,

Ağlarsın seçtiğim yolları bilsen.

 

Felsefe böyledir dîvânelerde,

Teselli aranır bahanelerde,

Bir kadeh mey için meyhânelerde,

Ağlarsın döktüğüm dilleri bilsen.

 

Ateşe su dedim göz göre göre,

Aklım zavallıydı duyguma göre,

Bahtına şükretti Mecnûn bin kere,

Ağlarsın düştüğüm çölleri bilsen.

Âbgûndur künbed-i devvâr rengin bilmezem

 

Yâ muhit olmış gözümden künbed-i devvâre su

 

Dönen kubbe mi (gökyüzü mü) su rengindedir, yoksa göz yaşlarım mı bütün gökyüzünü kapladı,bilmiyorum.

 

Fuzuli

Tab’-ı şair andelîb-i zârdur gülzâr şi’r

Nutk sâhil, akl gavvâs ü dür-i şehvâr şi’r

Aşkî

 

Şairin yaratılışı inleyen bir bülbüle benzer, şiir de gül bahçesidir. Yahut söz sahildir de, akıl orada dalgıç; şiir ise şâhâne bir inci…

Her gün ölüme gider son gün varır .

Çaysız kalan bir milletin,hayat damarlarından biri kopmuş demektir..

Insanlara kendimi zorla sevdiremeyecegimi ögrendim.

Yapabilecegin tek sey sevilebilecek biri olmak.

Gerisi onlara kalmis…

Insanlari ne kadar düsünürsen düsün,

Onlarin seni o kadar düsünmediklerini ögrendim.

Güven elde edebilmek için yillarin gerektigini,

Ama yok etmek için saniyelerin bile yettigini ögrendim..

Önemli olanin hayatindaki esyalarin degil,

Hayattaki kisilerin oldugunu ögrendim.

Insanin ancak 15 dakika çekici olabildigini,

Ondan sonra alisildigini ögrendim.

Kendimi karsilastirmak için baskalarinin en iyi yaptiklarini degil,

Kendi en iyi yaptiklarimi kistas almam gerektigini ögrendim.

Insanlar için olaylarin degil, onlarin daha önemli olduklarini ögrendim.

Her ne kadar ince kesersen kes,

Kestiginin her zaman iki yüzü olacagini ögrendim.

Sevdigin kisilere sevgi dolu sözler söylemen gerektigini,

Belki bunun onu son defa görüsün olabilecegini ögrendim.

Her ne kadar onu çok düsünsen de,yine de gidebilecegini ögrendim

Kahramanlarin; yapilmasi gerekenleri, ne pahasina olursa olsun yapanlar oldugunu ögrendim.

Insanlarin seni hep hesapsiz sevdigini,

Ama bunu nasil göstereceklerini bilemediklerini ögrendim.

Sinirlendigimde gerçekten buna degse bile asla acimasiz olmamam gerektigini ögrendim.

Gerçek dostlugun ve gerçek askin aramizda uzak mesafeler olsa bile büyüdügünü ögrendim.

Birisinin seni istedigin gibi sevmemesi,

Onun seni tüm benligiyle sevmedigi anlamina gelmedigini ögrendim.

Bir arkadasin ne kadar iyi olursa olsun seni üzecegini

Ve senin yine de onu affetmen gerektigini ögrendim.

Bazen baskalari tarafindan affedilmenin yetmedigini ögrendim.

Kendini de affetmeyi ögrenmelisin.

Kalbin ne kadar kirilmis olursa olsun,

Dünyanin senin acilarindan dolayi durmayacagini ögrendim.

Geçmisimiz ve durumumuzun oldugumuz kisiligi etkiledigini,

Ama olmamiz gerekene karsi sorumlu oldugumuzu ögrendim.

Iki kisinin tartismasinin, birbirlerini sevmedikleri anlamina gelmedigini ögrendim.

Ve tartismadiklari zaman da sevdikleri anlamina gelmedigini.

Bazen kisiligini eylemlerinin önüne koyman gerektigini ögrendim.

Iki kisinin tamamen ayni olan bir seye baktiklarinda bile

Farkli seyler görebildiklerini ögrendim

Hayatlarinda her zaman dürüst bir daha ileriye gitmek isteyen kisilerin,

Sonuçlari önemsemediklerini ögrendim.

Seni dogru dürüst tanimayan kisilerin,

Hayatini birkaç saat içinde degistirebileceklerini ögrendim.

Verebilecegin bir sey kalmadiginda bile bir arkadasin agladiginda,

Ona yardim edebilecek gücü bulabilecegini ögrendim.

Yazmanin, konusmak kadar duygusal gayret gerektirdigini ögrendim.

En fazla önemsedigim kisilerin, benden hep uzaklastirildiklarini ögrendim.

Insanlari üzmeden ve duyarli olarak kendi fikirlerini söylemenin

Çok zor oldugunu ögrendim. Sevmeyi, Ve sevilmeyi ögrendim…Ögrendim

 

Can YÜCEL

Bin cân olaydı kâş men-i dil-şikestede

Tâ her biriyle bir kez olaydım fedâ sana

 

(Keşke bin can olaydı, şu kalbi kırık bende; tâ ki her biriyle bir kez olaydım fedâ sana.)

 

-Fuzûlî-

Bin cân olaydı kâş men-i dil-şikestede

Tâ her biriyle bir kez olaydım fedâ sana

 

(Keşke bin can olaydı, şu kalbi kırık bende; tâ ki her biriyle bir kez olaydım fedâ sana.)

 

-Fuzûlî-

Vefasız Dünyanın Vefasız Sevgilisi

Vefa her kimseden kim istedim ondan cefa gördüm

Kimi kim bîvefa dünyada gördüm bîvefa gördüm

 

(Her kimden vefa istediysem ondan cefa gördüm; kimi gördüysem vefasız dünyada, onun vefasızlığını da gördüm)

 

Kime kim derdimi izhar kıldım isteyip derman

Özümden bin beter derd ü belaya mübtela gördüm

 

(Kime derman için derdimi açtıysam, onu benden bin beter dertli gördüm.)

 

Mükedder hatırımdan kılmadı bir kimse gam def'in

Safadan dem uran hemdemleri ehl-i riya gördüm

 

(Kederli gönlümden kimse üzüntülerimi gidermedi. Esenlikten dem vurarak beni teselli edecek dostlarımı iki yüzlü gördüm)

 

Ayak bastım reh-i ümmide, sergerdanlık el verdi

Emel serriştesin tuttum elimde ejderha gördüm

 

(Ne zaman umut yoluna ayak bastım, başım dönüp durdu. Emel ipinin ucuna yapıştım elimde ejderha gördüm)

 

Fuzuli ayb kılma yüz çevirsem ehl-i âlemden

Neden kim her kime yüz tuttum andan yüz bela gördüm

 

(Ey Fuzuli, artık insanlardan yüz çevirirsem beni ayıplama. Çünkü kime yaklaştıysam ondan belanın yüz türlüsünü gördüm)

Gerçek aşk otuz üç lük tesbih gibidir çekersin sallayamazsın....

beğenmene sevindim :) mutlaka yaşamışlardır elbet. Allah cümlemize yardım etsin :)